Nie stój nad mym grobem i nie roń łez. 
Nie ma mnie tam; nie zasnąłem też. 

Jestem tysiącem wiatrów dmących. 
Jestem diamentowym błyskiem na śniegu lśniącym. 
Jestem na skoszonym zbożu światłem promiennym. 
Jestem przyjemnym deszczem jesiennym. 

Kiedy tyś w porannej ciszy zbudzony, 
Jestem ruchem - szybkim, wznoszonym, 
Ptaków cichych w locie krążących. 
Jestem łagodnym gwiazd blaskiem nocnym. 

Nie stój nad mym grobem i nie roń łez. 
Nie ma mnie tam; nie zasnąłem też. 
Nie stój nad mym grobem i nie płacz na darmo.
Nie ma mnie tam. Ja nie umarłem