"Uśmiechnijcie się. Świat naprawdę nie jest taki zły."

"Wspaniały aktor, ale również kolega i przyjaciel. Gawędziarz, dusza każdego towarzystwa. Poznałem Go w połowie lat 70-tych. Andrzej zawsze był znany jako aktor komediowy.

Na mnie jednak największe wrażenie wywarła jego rola bardzo dramatyczna, poważna, przemawiająca do serca. Było to "Obywatelstwo honorowe", sztuka nie ciesząca się jakimś wielkim wzięciem w naszym mieście, ale rola Andrzeja, rola sprawozdawcy radiowego wszystkim widzom utkwiła chyba na zawsze w pamięci. Szkoda, że był niezmiernie rzadko obsadzany w takich właśnie postaciach. W sumie można powiedzieć, że Andrzej cały czas był sobą. Zarówno w życiu prywatnym, jak i na scenie.

Zdarzało mu się nawet "grać" w spektaklach, w których nie był obsadzany. Były to tak zwane "zielone przedstawienia". Ta wyrobiona i znająca teatr część publiczności była często zachwycona jego pomysłami. Potrafił wymyślać rzeczy, które innym nawet przez moment nie zaświtały by w głowach. Na scenie niejdnokrotnie wychodził z najpoważniejszych opresji i wpadek nie tylko aktorskich.

Ale przecież miał w swoim drzewie geneologicznym wspaniałych artystów. Więc te geny na pewno miały wpływ na Jego podejście do zawodu. Nie ma sensu wymieniać Jego ról.

Każdy, kto chociaż raz widział Go na scenie był zachwycony Jego grą. Szkoda, że nawet w takim Człowieku widzi się przede wszystkim jego profesję.

Andrzej był człowiekiem wrażliwym, chociaż może nie dawał tego za bardzo poznać po sobie. Wiem na pewno, że pomagał ludziom, starał się rozładowywać każde napięcie, każdą nieprzewidzianą sytuację.

Zawsze będę o Nim wspominał jak o kimś ważnym, kimś, kto odegrał rolę w moim życiu. 

Andrzeju, cześć Twojej pamięci."

Autor: piotrskorpion, źróło: www.forum.gazeta.pl